ดั่งเช่นเคย เป็นคืนที่ฟ้ากระจ่าง
สิ่งที่พอจำได้เพียงเลือนลาง
คือฉันฝันถึงเธออีกแล้ว
ความสัมพันธ์อันแสนคุ้นเคย
สองเราที่ไม่เคยลงเอย
ตื่นก่อนเฉลย
เป็นนิทานที่เล่า ซ้ำๆ อยู่ทุกคืน
แม้เป็นความรัก แต่ถ้ามันไม่ใช่ความจริง
ก็ขอข้ามผ่านคืนนี้ จะไม่ข่มตานอนแม้สักนาที
หากตื่นมาเธอหายไป
ฝันดีแค่ไหน ก็อย่าเลย
ทำได้เพียง นอนฟังเสียงของดวงดาว
จู่ๆ น้ำตาไหลเป็นสายพร่างพราว
นี่ฉันคิดถึงเธออีกแล้ว
เป็นนิยามรักแสนงมงาย
ไม่เคยแม้สักครั้งข้างกาย
หัวใจสลาย
ทำร้ายตัวเองซ้ำๆ อยู่ทุกคืน
แม้เป็นความรัก แต่ถ้ามันไม่ใช่ความจริง
ก็ขอข้ามผ่านคืนนี้ จะไม่ข่มตานอนแม้สักนาที
หากตื่นมาเธอหายไป
ฝันดีแค่ไหน ก็อย่าเลย
ไม่อยากตื่นมาเธอหายไป
ฝันดีแค่ไหน
อย่าเลย